szczęśliwiec

szczęśliwiec
szczęśliwiec {{/stl_13}}{{stl_8}}rz. mos IIb, W. szczęśliwiecwcze || szczęśliwiecwcu; lm M. szczęśliwiecwcy {{/stl_8}}{{stl_7}}'człowiek, który ma szczęście, powodzenie': {{/stl_7}}{{stl_10}}Oto szczęśliwiec, który zgarnął wszystkie nagrody. {{/stl_10}}

Langenscheidt Polski wyjaśnień. 2015.

Игры ⚽ Поможем написать реферат

Look at other dictionaries:

  • szczęśliwiec — m II, DB. szczęśliwiecwca; lm M. szczęśliwiecwcy, DB. szczęśliwiecwców «człowiek, któremu się poszczęściło; człowiek szczęśliwy» Należał do tych szczęśliwców, którzy zawsze wygrywają …   Słownik języka polskiego

  • szczęściarz — m II, DB. a; lm M. e, DB. y pot. «człowiek, któremu się szczęści, któremu się w czymś poszczęściło, mający w życiu szczęście; szczęśliwiec» Szczęściarz z niego, wygrał na loterii …   Słownik języka polskiego

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”